Elektrolity mocne i słabe

Elektrolity mocne

Elektrolity mocne prawie całkowicie dysocjują, stąd bardzo dobrze przewodzą prąd elektryczny. Do elektrolitów mocnych należą:
a) wszystkie sole
b) wodorotlenki litowców i wapniowców oprócz
nielektrolit

c) niektóre kwasy
elektrolity kwasy

Elektrolity słabe

Elektrolity słabe dysocjują częściowo, stąd dużo gorzej przewodzą prąd elektryczny niż elektrolity mocne. W roztworach słabych elektrolitów ustala się stan równowagi chemicznej miedzy niezdysocjowanymi cząsteczkami a powstającymi jonami, np.
równanie dysocjacji

Do słabych elektrolitów należą pozostałe kwasy i zasady nie wymienione w grupie powyżej (elektrolity mocne), wszystkie kwasy organiczne.

Stopień dysocjacji

Stopień dysocjacji określa moc elektrolitu, jego wartość odpowiada stosunkowi liczby moli cząsteczek dysocjowanych na jony do całkowitej liczby moli cząsteczek wprowadzonych do roztworu

Stopień dysocjacji zależy od:
a) rodzaju elektrolitu, elektrolity mocne posiadają stopień dysocjacji powyżej 30%
b) temperatury, stopień dysocjacji rośnie ze wzrostem temperatury
c) jest odwrotnie proporcjonalne do stężenia elektrolitu (gdy stężenie roztworu maleje, to rośnie stopień dysocjacji rośnie)
d) obecności innych substancji w roztworze

Stała dysocjacji (K)

Stała dysocjacji (K)- jest to stała równowagi chemicznej procesu dysocjacji, jest to wielkość charakterystyczna dla danego elektrolitu, nie zależy od stężenia, a jedynie od temperatury (rośnie z jej wzrostem)

Dysocjacja etapowa

Dysocjacja etapowa (stopniowa)- jest to dysocjacja zachodząca w dwóch lub więcej etapach, każdy z etapów ma inną wydajność, najczęściej coraz to niższą. Przykładowo kwas siarkowy dysocjuje w dwóch etapach. W etapie pierwszym jest mocnym elektrolitem, a w etapie drugim jest słabym elektrolitem
dysocjacja etapowa